ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΠΑΙΝΕΙ ΦΡΑΓΜΟΣ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ.

Του Θεόδωρου Ανδρέακου: Καθηγητού,πρ πρωταθλητού ΠΓΣ, ιδρυτού ΕΟΠΕ, πρ προεδρου ΚΕΙΠΠ, μέλος ΑΣΕΑΕΔ, αρχηγός εθνικών ομάδων ΕΔ, άμισθος σύμβουλος του Γ.Ορφανού παραιτηθείς λόγω αρχών κλπ.

Για 40 χρόνια από την μεταπολίτευση και μετά αγωνιζόμουν με άρθρα μου στο ‘’ΠΑΡΟΝ’’ του Μάκη του Κουρή, όπου αγωνιζόταν και ο ίδιος για την εξυγίανση του αθλητισμού, να πείσω τους υφυπουργούς αθλητισμού κατά σειρά Κουλούρη, Φούρα, Παπαγεωργόπουλο, Μειμαράκη, Βιρβιδάκη, Λιάνη, Ορφανό, Ιωαννίδη και τους υπουργούς πολιτισμού Λιάπη και Σαμαρά για το αυτονόητο; Υποστήριζα τότε,<< Επιτέλους, βάλτε, κύριοι της κυβέρνησης τέλος στους αιωνίους παράγοντες με δύο θητείες, αλλιώς μη περιμένετε κάθαρση στο αθλητισμό>>. Όμως φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Και ρωτούσα. << Τι συμφέροντα εμποδίζουν να λυθεί το πρόβλημα των αιωνίων λαμογιών παραγόντων που θα φέρει την ανανέωση και την πρόοδο στον αθλητισμό>>;;; Τα συμφέροντα είναι γνωστά στους ‘’ παροικούντας την Ιερουσαλήμ’’ Ας τα δούμε . ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ: Αφής ανέτειλε ο πράσινος ήλιος γνωρίζοντας την δύναμη του αθλητισμού τον πολιτικοποιεί και ζητά από τους παράγοντες των ομοσπονδιών για να τους εξασφαλίζει α) Την μονιμότητα στις καρέκλες τους β) Την οικονομική ενίσχυση των ομοσπονδιών με Δημόσιο χρήμα και την κονόμα τους μέσα από αυτό. και γ) Την παροχή πολιτικής κάλυψης στις παρανομίες τους, να στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ στις εθνικές εκλογές φέρνοντας επιτυχίες με κάθε τρόπο, που πράγματι ήρθαν μέχρι τις αποκαλύψεις, ότι αυτές ήταν αποτέλεσμα του ντόπινγκ. Τη συνταγή ακολούθησε και η Ν.Δ. Και ενώ οι πολιτικοί άλλαζαν οι παράγοντες έμεναν ως ιδιοκτήτες των αθλημάτων. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ: Στην πλειοψηφία τους άνθρωποι με απίστευτες φιλοδοξίες. Οι περισσότεροι μικρού βεληνεκούς, με έλλειψη παιδείας και αθλητικής κουλτούρας, είδαν τον αθλητισμό σαν το μάνα αναδείξεως τους στην κοινωνία ( οικονομικά- κοινωνικά-πολιτικά) και κόλλησαν στις καρέκλες τους μετά την μεταπολίτευση. Και άρχισε η κατασπατάληση και υπεξαίρεση του Δημοσίου χρήματος κατά την κατασκευή ολυμπιακών έργων που ανέλαβαν οι ομοσπονδίες τους με πολλούς εξ αυτών να βρίσκονται υπόδικοι με κακουργήματα, αλλά να παραμένουν στα ΔΣ. ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ, ΓΙΑΤΡΟΙ, ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ: Με μια διεφθαρμένη εποπτεία εξελίχτηκαν σε στυγνούς επαγγελματίες της διαφθοράς που κρατούν στα χέρια τους τον αθλητή και τον πλάθουν κατά τα συμφέροντα τους αδιαφορώντας για τη ζωή του. Διαμορφώνουν τον αθλητή να πιστεύει ότι αθλητισμός είναι μόνο μετάλλιο και όχι τρόπος ζωής και για να το κερδίσεις πρέπει να παίρνεις αναβολικά αρκεί να μη σε πιάσουν. ΑΘΛΗΤΕΣ: Έχουν και αυτοί τις φιλοδοξίες τους και τις δικαιούνται περισσότερο από τον καθένα. Άλλωστε αυτοί καταβάλλουν τη μεγαλύτερη προσπάθεια για ένα μετάλλιο με παντελή όμως έλλειψη αθλητικής διαπαιδαγώγησης επαφίενται στα αναβολικά, αφού και η ίδια η Πολιτεία πρώτη τους ντοπάρει με υπερβολικά ευεργετήματα. Και επειδή τα λέμε όλα έξω από τα δόντια τη σωστή εισήγηση το 1970 για τα αθλητικά κίνητρα και εγκρίθηκε, έκανε επιτροπή υπό τον γνωστό αριστερό ιδεολόγο παράγοντα Νότη Μαστρογίαννη, που πρότεινε υποτροφίες στους αθλητές μαθητές και φοιτητές, είσοδος στα ΑΕΙ και κατάταξη στα ΣΑ αθλητών μέχρι την 3^η θέση ΟΑ, Παγκοσμίων, Ευρωπαϊκών και Μεσογειακών αγώνων και όχι οι σημερινές αχαλίνωτες υπερβολές. Ελπίζουμε ο νέος Αθλητικός νόμος να διορθώσει πολλά και να βάλει φραγμό με της δύο θητείες στα ΔΣ των παραγόντων που ήδη άρχισαν να εκβιάζουν ότι τους καταργούν το αυτοδιοίκητο που δεν έχει σχέση με τις θητείες.